De wrok die ik koester
Het ergste dat kan gebeuren
De foto die je van me nam
Een lijst van alles wat ik haat

Staand op één been,
Applaudisserend in het donker
Mijn hart, wreed en zuur
Een elegant soort hart

    De vraag is: wat
    is makkelijk om te duwen?

Vingers die een geheim omsluiten
Vluchtige gedachten tijdens de afwas
Jouw gezicht in een korrelig landschap
Een lijst van alles waar ik achter sta

Mond open. Maak een woord
Een zin om altijd op te vouwen
We nemen de trap. We zijn verstandige mensen
Dat zijn we. Dat zijn we. Dat zijn we

    De vraag is: wat
    is solide als steen?

Er gebeurde iets grappigs,
Één keer, nog eens en nog een keer
We knipten met onze vingers. We vormden een rij
De stilte is om op te dansen

Mijn hart, die ijskoude trut
Die ene rechts, gemaakt van zout
Mijn hart als een vuist, zacht als een kus
Een beukende echo, die zegt: yo

Mijn hart, die vervloekte feeks
Die ene rechts, die ijsjes maakt
Die ene links, die kijkt hoe we smelten
Ik ben die ene die vraagt: zijn we dat?

The word is O


The chip on my shoulder
The worst that can happen
The picture that you took of me
A list of everything I hate

Standing on one leg,
clapping in the dark
My heart, cruel and acidic
A glamorous little heart

    The question is: What
    is tipped over easily?

Fingers that enclose a secret
Fleeting thoughts while doing the dishes
Your face in a pixelated landscape
A list of everything I agree with

Mouth open. Make me a word
A phrase to fold forever
We’re taking the stairs. We’re sensible people
We are. We are. We are. We are

    The question is: What
    is solid as a rock?

A funny thing happened
Once, once more, and once again
We snapped our fingers. We formed a line
The quiet is there to dance to

My heart, that stone-cold bitch of a heart
The one on the right, made out of salt
My heart like a fist, soft as a kiss
An echo thumping, saying yo

My heart, that goddamn wench of a heart
The one on the right, making ice cream
The one on the left, watching us melt
I’m the one asking: Are we?