bloeit

bloeit achter de nek om vingers

zwakjes geleund,
een mens

bloeit het
met de mond

los bloeiende, komt

los over de velden
en de velden
en de naburige velden

open om als adem
open, om als

adem aan een lege lucht

huis

1.

lang voor nu was
totaal op
de achtste dag,

over de rand van de rots van tarpeia

schaduwen
om niet
het gras in

2.

halverwege februari open
door een witte zon

waaronder eens
wat beweging in het huis? er is
voortdurend beweging

in en om het huis

gras weet niet wat er
met mijn vingers

in die stoflaag
opgeschreven, staat

3.

water in het slibspoor
volg het met mijn

hand lost het huis niet
kan ik nog volgen?

wijs duimvinger pols
nu languit in het grind

alleen op deze manier
kan ik je horen

nod

moest overreden (ik ga
uit nu in het open veld)

waar ben je?
het teken vóór mij

wacht op onze muren