ook ik wil ratelig van start gaan maar de koffie is op slofslof bruno’s zet goeie
kom het is half 8 goedemorgen broer goedemorgen maak je een dubbele
daar rooie eddy die is ook al wakker onder zijn arm masters of light
als simon geen lichtkunstwerk is mompelt bruno en ook ik vind simon een
hoogtepunt uit de nederlandse cinema en verderop gaat de broodjeszaak open
gelijktijdig houdt de woningbouw stand tegen het grootkapitaal kijk naar de
kat in de wijngaert waar op maandagavond transvrouwen wijn drinken voor
een schijntje wat rooskleurig is om te benadrukken een laatste bolwerk
feitelijk want ik op mijn kut vanmoof ideologisch links en een mens
betaal patricia in halfweg een godsvermogen in de vrije sector en dat blijf ik
doen al ga ik werkend ten onder o palmgracht je bent duur en armzalig niks
gebeurt er en het kost alles om de drie meter een mens hoe doen we het in een
bermudadriehoek voor schone lucht verderop woont gerard jan die had
vroeger een nagenoeg leeg appartement met alleen een schilderij van een
enorme lul boven een leren bank freudachtig de schilder bedoel ik en daar
loopt mijn kapper in de willems zit ie met een borstkas zo groot als een studio
wie daar aanschuift deelt in onze hyperlokale stijl en tuurlijk toeristen bathing
in selfcare met schermen tegen het hoofd op zoek naar een internationale
croissant van tiktok daar joshua daar moes daar evert piet daar woont een
patjepeeër met twee garages in de vinken daar staan de marktkramen in die
met een takkeherrie op maandag en zaterdag over de gracht ratelen oh om op
marktdag naar buiten te stappen en op het bankje voor het huis frank o’hara
te lezen en niet te weten wie ik ben is dat soms niet beminnelijk en ’s middags
komt thijs langs en tobi we drinken koud bier en latour komt ter sprake nou
thijs begint weer over latour die een lokaal standpunt wil innemen wat hem
aanspreekt en we kijken naar de hond die veel weet van het lichamelijk
standpunt en de hond laat zich aaien laat zich aaien alsof er anders niks en
het leven laat zich leven ja in potten van gerecycled plastic staan de uien
geplant huilen zullen we op het staartje van een ecologisch en sociaal
evenwicht in de resten van het westen van europa laten levens zich zo leven
moge het kabinet vallen moge de beledigde leverworst alsnog premier worden
ik zal weer gaan fietsen zoals het bedoeld is zweterig en met spierkracht ik zal
in en met dit lichaam de tegenstrijdigheden van mijn tijd samenbrengen zo
waar ik veertig ben geworden amen

Han van Wieringen is schrijver. In de herfst komt zijn nieuwe roman uit, Niet zonder mijn broer.

Meer van deze auteur