Redactioneel
Nu de zon weer zo schijnt in dit land –
mijn lieve kindskinderen – jullie met levens te gaan –
zucht maar diep adem in slik maar stil
want alles is nu weer van ons –
het recht op lol op asfalten scheurparadijzen –
mijn lieve kindskinderen – jullie met levens te gaan –
het recht op een moestuin speeltuin vol pfas en stikstof
want alles is nu weer van ons –
van ongedierte gezuiverde wijken waar huren –
mijn lieve kindskinderen – jullie met levens te gaan –
laag en terrassen vol vuren om plofribbenvlees te verbranden
want alles is nu weer van ons –
het recht op het haten van vreemdheid –
mijn lieve kindskinderen – jullie met levens te gaan –
het recht op een vrij onverveerde en feitvrije waarheid
want alles is nu weer van ons.
Nu ontheemding zomaar verdwijnt en de temperaturen –
mijn lieve kindskinderen – jullie met levens te gaan –
stagneren spontaan – heradem en prijs je stabiel en geslaagd
want alles is nu weer van ons.
Verhaal
De glazen kamer
Essay
Wat er is, en wat er níét is
Poëzie
Ze hebben iets algemeens met mijn gezicht gedaan
Verhaal
Excerpt IV. In de Vestibule van Principes & Beginselen
Essay
Een terabyte ‘gewone’ mensen
Essay
Schoenendozen
Poëzie
kuil
Beeld
Syrian Design Archive
Essay
Zwammen, woorden en spiegels
Poëzie
Oceaan
Verhaal
Toezichthoudster
Essay
Ruimtelijk en meervoudig. Over het Chinese vertellen
Verhaal
Al mijn spullen hebben littekens
Essay
‘Een doorgeefluik voor vreemdsoortig leven’. Het extatisch proza van Marie Kessels
Poëzie
Nog lager
Poëzie
Taal
Essay