Ik heb veel leed gezien

maar ik zag ook een schitterend duel

tussen twee voetbalteams

en indrukwekkende koren op de tribunes.

Ik zag prachtige kleuren in de

rokken van de opgejaagde moslima’s

werkelijk schitterende patronen.

Ik zag de verzengende leegte van een woestijn

een hitte met enkel schorpioenen of een

moedige schorpioen die zijn nest in gereedheid

wil brengen voor een toekomstig vrouwtje.

En die gewijde stilte met alleen

een te vroeg ontplofte bermbom

halverwege de ramadan

als korte onderbreking

van de natuur.

Ik zag de persconferentie van een leider

die in een vlechtwerk van reptielen

en onstuimig woekerend onkruid

woorden in fraaie pakketjes vouwde.

Een onbetaalbare collectie geschenken misschien

maar ze werd geveild om

aan de wereld terug te geven

aan schuldeisers zoals wij allen zijn

en dat stemt toch gelukkig.

Maar het kan zijn dat jullie het leed ook

gezien hebben en nog lang niet vergeten zijn

en niet weten waar je moet denken of kijken.

Het kan zijn dat jullie over Nederland heen willen kijken

om niet opnieuw

de stoep te moeten vegen

de stallen uit te moeten mesten.