Mail gestuurd aan oude liefde

kikkerdril gevonden

afgewacht.


De vlier bloeit – vroeger trokken we er siroop van

en dacht ik dat mannenzaad ook zo rook – ergens ligt

iets te rotten, ik krijg geen antwoord maar dat komt

misschien omdat hij een jonge vader is, de sloot

leeft, er moet gevoed worden, ik

sta klaar


plant zonwerende waterplanten, kijk daar

in het donker ligt het bol van opgehoopte

dichtgeslibde, afgestompte klompen nieuw bestaan

beloftevol bubbeltjesplastic

lensvorming om lensvorming – stripfiguurogen

beloeren mij, gluiperig en geleiachtig

stil is het, misschien brengt hij zijn dochter naar pianoles

bevruchtingen moeten ten slotte de moeite waard
worden gemaakt


de onvolgroeid groene bessen noppen van haarborstels

reigers trekken nomadisch langs de wallen

dril wordt zygote wordt larve


dat wat rotte komt tot leven

dat wat wachtte wordt gedood.

Iduna Paalman (1991) is dichter en schrijver. In 2019 verscheen De grom uit de hond halen, dat werd bekroond met de Poëziedebuutprijs en genomineerd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs en de C. Buddingh’-prijs. De Volkskrant riep haar uit tot literatuurtalent van het jaar. In 2022 kwam haar nieuwe bundel Bewijs van bewaring uit, waarmee ze de J.C. Bloemprijs won en die genomineerd werd voor de Herman de Coninckprijs.

Meer van deze auteur