‘Als iemand vraagt waar ik vandaan kom, zeg ik: spreeuwenvoer. Een spreeuw is een omni­voor en eet zo goed als alles, zowel planten als andere dieren. Ik besta ook uit van alles en nog wat.’

In de jaren zeventig reisden een Surinaamse man en vrouw naar Nederland om te studeren. Ze trouwden, gingen samenwonen in Haarlem en kregen in 1990 een dochter die ze een Japanse voornaam gaven: Kimiko. Behalve haar naam was er niets Japans aan haar. Toch namen haar ouders haar mee naar een Japanse school waar ze kinderen met de Japanse nationaliteit of Japans bloed de taal en tradities van het land leren. Haar ouders zorgden ervoor dat Kimiko op jonge leeftijd kennismaakte met allerlei verschillende culturen. Het versterkte de intrinsieke verwarring die Kimiko toch al voelde rondom haar eigen identiteit. Wat volgde was een zoektocht naar zelfacceptatie, die haar in eerste instantie alleen maar verder weg van huis bracht.

Het verhaal dat Kimiko Goodings vertelt in de podcast ‘De Japanse school’ is grotendeels autobiografisch en omvat veel meer dan de clichés die we inmiddels kennen rondom het onderwerp culturele toe-eigening.

‘De Japanse school’ is hieronder te beluisteren, of in de podcast Sprekende Letteren, te vinden in uw favoriete podcast-app op uw telefoon of tablet en via de-gids.nl/podcast.