Het probleem is dat ik niet meer weet of ik hem leende 
of heb gestolen. Ik weet niet meer waarom ik hem wilde 

hebben de schaar die niet wil knippen. Hij lag te glanzen 
in het kantoor van het huis waar je woonde en werkte 

waar ik maar niet aan het werk kwam door al je klodders 
op de vloer en het nadrukkelijke kunstenaarschap 

dat ik eraan aflas. De messen sluiten niet. Is er iets groots 
mee geknipt een etsplaat misschien? En nu heb ik die lamme 

vleugel die mij aanvliegt. Kan ik hem nog teruggeven blinde 
van schuld of maak ik het probleem dan alleen maar groter? 

Weet jij wanneer lenen stelen wordt? Wat de rand is 
van lang zwijgen verzwijgen en medeplichtigheid? 

Wat niet werd uitgesproken ligt scherp in mijn hand.