Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken.
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Ik ben de scavenger toch?

Hoe verwacht je dat ik iets opvang in deze kosmos van gevoel
gekleurd als sterrennevels doorzichtig en dradig
voortdurend dreigend uit elkaar te vallen
en voeding te worden voor een stelsel van
verdriet, woede, zelfdestructie.

Leave me now dearest darling madeliefje
beauty & geweld en kathedralen van gezichten in de stad.
Ik tastte even de dag dysforie diaspora drukt tegen het daglicht.
Tout à coup, me voilà, les jambes fébriles.

Steen dier taal dier dier dēor tior dius mijn dysforie dierbare.
Laat los en word licht word veer duurbaarder liebe.
Dearest darling it bangs en boems zo hard man, ik zweer mijn Hyacinthus litwinovii.

Ik weet dat jij mij liefhebt dysforie diaspora.
Dus hou ik je vast – omarm mij en laat mij zuivere gebrokenheid wezen
en thuisloosheid waarom niet?
Nationalisme was nooit iets voor mij
dus fuck jouw landsgrenzen.

Laat mij nu volledig en laat dan volledig opgebroken zijn
en tijdloos en goddelijk zijn, laat me al-Raba zijn al-Quddus zijn en Al-Mutakkabir.
Laat me mere zijn meer zijn, altijd meer, en meer en more much more mijn amore.
Much more amore zijn, overspoelend.
En (on)traceerbaar lekker afgebakend.
Voor jullie haters nu vriend.

Trillingen tremble trillingen treble tril dysforie, tril diaspora, tril dysforia,
ze zeggen laat het je niet bewegen of verroeren maar
dearest darling diaspora dysforie
it bangs en boems zo hard man.
Ik zweer mijn Hyacinthus litwinovii.