Dalagyada xididka hooseeya ee dhulka lagu beero, way dhici lahaayeen, waa dhismahooda. Dalagyo xidid hoose lagu beeray dhulka. (Lage wortelgewassen in de grond geplant, ze zouden vallen, het is hun gebouw. Lage wortelgewassen in de grond geplant.) Zangers zoals Magool, die opmerkelijk genoeg het nummer ‘O Sleeping Africa’ zong tijdens een topbijeenkomst van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid (oau) in Mogadishu. (Caasiyadu ha guulaysteen, afkayga ka saara. Meeshayada maanta, annagaa iska leh.) Laat de rebellen winnen, haal het uit mijn mond. Onze plek vandaag, wij hebben het in handen. Ze is fucking dope, gewoon banging, en wonderlijk, hart en stem van langs de heuvels Hargeisa, de stad die bekendstaat als Hoyga Suugaanta, oftewel het ‘thuis van literatuur’. (Bovendien had Magool een bijnaam die werd toegekend vanwege haar uitzonderlijke talent en goede manieren; zij werd liefkozend ‘Mooie Magool’ genoemd. Ze had de unieke capaciteit om hele albums aan materiaal in slechts enkele uren uit het hoofd te leren. Haar diepe, emotionele stem leverde haar uiteindelijk de koosnaam ‘Hooyadii Fanka’ op, oftewel ‘Moeder van de vakkundigheid’. Jabhadu ha guuleysato, waan ka xumahay. Meeshayada maanta. Waxaan ku haynaa gacmaheena, waan ku guuleysanay. Nasiib wacan dheh. (Laat de rebellen winnen, het spijt me. Onze plek vandaag. Wij hebben het in handen, wij zijn succesvol. Zeg succes.) Haar stem bloeide op de Sweet as Broken Dates: Lost Somali Tapes from the Horn of Africa. Een scharniermoment in de geschiedenis van Somalië vond plaats in 1976, toen de nadruk verschoof naar de bevordering van geletterdheid. Allemaal wiri dingen gebeurden in dit dat. Land van oorlog, land vol koloniaal geweld. Zijn duppy dingen man. Boze geesten weet je, geboren om te strijden tegen dat verblindende licht dat verslindt, de herinneringen zijn nog hier, duidelijk strak, die stemmen, het gejank het gehuil, maar ook het gezang, het gezang en het gedans, en alles wat werd uitgesproken. For real, we hebben strijd in ons bloed mattie. Mugdigii cadhada soo saaray, iyo dalkii dhimashada. (De duisternis die woede voortbracht, het land van de dood.) Gedurende dat jaar werden scholen een volledig jaar gesloten om ruimte te maken voor gemeenschapsgericht onderwijs, waarbij degenen met leesvaardigheid anderen onderricht gaven. In de late jaren zeventig, tijdens haar uitvoering van liefdesliederen, begon Magool ook islamitische liederen te zingen waarin kritiek werd geuit op de heersende militaire regering van Somalië op dat moment. Dit resulteerde in een zelfopgelegde ballingschap die duurde tot 1987. Haar concert in dat jaar, ter ere van haar terugkeer naar de hoofdstad van het land en getiteld ‘Mogadishu en Magool’, blijft tot op de dag van vandaag het meest succesvolle concert in de geschiedenis van Somalië. Meer dan 160.000 mensen schijnen het stadion van de stad te hebben bezocht om het bij te wonen. Mugdigii cadhada soo saaray, iyo dalkii dhimashada. (De duisternis die woede voortbracht, het land van de dood. Het land van de dood waar jij de bloem in was, waarin jouw stem die een bloem was ons ons als bloemen deed voelen. Rinji caleemaha, ubaxyadu way wada dhalaalaan, xajistaan ​​dhimbiil, xajiin dhimbiilkaas. (Verf de bladeren, bloemen smelten samen, omring die vonk, omring die vonk.) Dalagyada xididka hooseeya ee dhulka lagu beero, way dhici lahaayeen, waa dhismahooda. Dalagyo xidid hoose lagu beeray dhulka. (Lage wortelgewassen in de grond geplant, ze zouden vallen, het is hun gebouw. Lage wortelgewassen in de grond geplant.)

Alara Adilow (1988) is queer schrijfster van Somalische afkomst. In 2022 won ze de El Hizjra Literatuurprijs, werd ze geselecteerd voor een residentie voor de queergemeenschap in Museum Arnhem en verscheen haar debuutbundel Mythen en stoplichten. Inmiddels werkt ze aan haar debuutroman Kijk eens naar al dit licht.

Meer van deze auteur