Maam Cross

Ik klom het pad op naar de pas
vanaf de weg en kwam over de top en liep
omlaag, klein donker water is er daar

beneden donker een kapel en tussen
keien de gehoekte rotsen wollegras verregend
en haveloze heidestruiken verend was

de grond de modder veen begon te spreken
inenen hoor ik alles alom levend spreken
de lucht riep bulderend mij toe

heel de planeet verhief haar stem aards
vigoureus van onder boven achter voor ik was
het enige wat zweeg verstond

ik stokte

omringd door luide mond die sprak en
ook de vlugge wolken en hun schaduwvlucht
vol van zielsverscheurende dit

donderspreken van wat mij werd gezegd
ik mag niet zeggen wat er werd gezegd
het was een boodschap persoonlijk

van deze vreemde planeet
in haar afgelegen uithoek waar we goddank
waren even alleen bijeen.